Ljute paprike predstavljaju plod tropskog žbuna roda Capsicum. Biljka je visine koja dostiže do 1 metar ima granasto stablo, bele ili svikaste cvetove koji imaju plavo ljubičaste mrlje. Neke vrste su toliko ljute da samo njihovo dodirivanje izaziva iritaciju kože.
Istorija ljutih paprika
Ljute paprike su dar od prirode jedinstven po svom ukusu i svojim lekovitim svojstvima. Poznate kao čili paprike (Capsicum annuum), ljute paprike potiču iz Južne Amerike. Ima podataka da su ljudi u Peruu poznavali i koristili ljute paprike još pre 6000 godimna pre nove ere. Nakon što su prenesene u Evropu, manje "vatrene" paprike brzo su se rasprostrle i u Indiju i Tajland i po celom svetu.
Interesantna je činjenica da je tokom 1912. godine američki hemičar Vilbr Skovil sastavio skalu po kojoj se danas meri koeficijent ljutine različitih vrsta paprika. Prema Skovilovom testu najljuće paprike na svetu su od vrsta Naga i Habanero koje su od roda Capsicum chinenese. Paprika Naga Jolokia ili "paprika utvara" naprimer sadrži između 85 hiljada i milion i 75 hiljada skovilovih jedinica. Za poređenje feferoni sadrže jedva 100 do 500 jedinica.
Na početku ova skala je bila urađena sa medicinskim ciljem i istraživala je mogućnosti kapsacina da se koristi kao analgetik, protiv artiritisnih oboljenja, kod dijabetične neuropatije i glavobolje. Ljute paprike su vekovima navođene kao hrana dugovečnih. Što više kapsacina sadrži određena vrsta paprike toliko je ona ljuća i bogata antioksidansima. Prema stručnjacima kapsacin je zaštitno sredstvo paprike od životinja, logično i od ljudi.
Kada jedemo ljute paprike, njihov pikantni ukus aktivira receptora za bol na jeziku. One tako šalju saopštenje mozgu. Ako redovno jedemo ljuto, ćelije postaju bezosećajne. U određenom momentu čovek se navikne na ljutinu i čak oseća zadovoljstvo od nje. Specijalisti za ishranu objašnjavaju da je to zbog endorfina, nazivanog još i hormon sreće, čije ispuštanje izazivaju papričice. Prema tome jedenje ljutih paprika nas čini srećnima.
Izvor: stil.kurir.rs