Istraživanje za umetnički projekat “Prisustvo odsustva” počinje pronalaskom jedne fotografije iz detinjstva autorove majke u porodičnoj arhivi. Na toj fotografiji nalaze se Darkova mama i njena rođena sestra, ona je za autora intrigantna zato što je sa nje isečena muška figura, odnosno njihov otac. Daljim istraživanjem arhive, sledeća fotografija koja autoru privlači pažnju jeste takođe porodična, ali sa venčanja njegovih roditelja. Ona je simetrična gde se centralno nalaze mama i tata, dok su sa obe strane njihove majke i sestre. Dok bi za neke ova fotografija bila jedan običan porodični portret, Darkovom oku ne promiče detalj da se na njoj nalazi belina i prazan prostor u kojem fale očinske figure i to sa obe strane porodice. U tom trenutku umetnik počinje da uviđa šablon koji se provlači i počinje više da razmišlja o svom odnosu sa ocem. Oni su porodica sa najviše izrađenih fotografija u Bačkoj Topoli (grad u kojem je odrastao), Darko prolazi kroz sav materijal kako bi shvatio da u toj velikoj arhivi postoji samo par fotografija njega i njegovog oca zajedno. Izdvaja jednu koja po njegovom mišljenju vizuelno odlično predstavlja njihov odnos, a to je fotografija Darka sa tatom koji pokušava da ga hrani stojeći mu iza leđa, dok je njegov lik polovično isečen iz kadra.
Pronalazak svih ovih fotografija autora izložbe podstiče na razmišljanje gde je bila i šta predstavlja muška figura u njegovom životu. Nikada nije imao posebno razvijen odnos sa ocem, ali on nije takav zato što u njemu nedostaje ljubav, već zbog nedovoljnog broja zajedničkih trenutaka koje mogu međusobno da podele. Na početku rada na ovoj seriji fotografija Darko je otkrio da u njegovom životu postoji jedno prazno mesto koje nije mogao da objasni ili popuni. Taj nedostatak je postojao čitav njegov život, ali do tada Darko nije bio svestan njegovog porekla ili uzroka. Na razne načine je pokušavao da popuni tu prazninu, sve dok ga njegova potraga jednog dana nije koštala skoro života. Indirektna upozorenja su postojala ranijih godina, ali on je odbijao da ih primeti sve dok se ono nije direkno spustilo na njegovo telo i duh.
Darko Sretić je rođen u Bačkoj Topoli 1998. godine. Od 2013. živi u Novom Sadu, gde je trenutno apsolvent na Akademiji umetnosti na smeru fotografija.
Odrastanje u malom i konzervativnom gradu navodi ga da se uglavnom bavi temama “mikro-istorija” i intimnih sećanja na mesta iz svoje prošlosti, pokušavajući da traume sagleda sa svih strana. Gledajući na fotografiju, ne kao na dvodimenzionalnu štampanu sliku u okviru, već kao na trodimenzionalni taktilni objekat.
Posmatrajući seriju fotografija “Prisustvo odsustva”, možemo reći da se u njoj Darko koristi malo drugačijim vizuelnim jezikom. U ranijem radu fotografiju je koristio kako bi od nje stvarao skulpturalne objekte i tako prenosio emociju, dok u sadašnjem radu to čini slojevito kroz razne metafore i sopstvene doživljaje jednog stanja, sklapajući detalje na raznolike načine, pa čak ponekad i forenzički. U seriji fotografija “Prisustvo odsustva”, nije prikazan samo odnos sa ocem, nego i kako je on direktno uticao na umetnikov ljubavni život. Kroz odnos oca i sina prikazana je generalna potreba sopstvenog dokazivanja i traženja nečije ljubavi samo da bi se ta rupa popunila.
Darko Sretić je u svojim radovima preokupiran temama bliskosti, dodira i kože, elementima koji su mu nedostajali tokom detinjstva i odrastanja. Ova serija fotografija je autorova vizija višegeneracijskog eha, odustva muške figure, duboko ukorenjena u njegovoj porodici, u kojoj je ta praznina postala normala, sve dok sam autor nije došao do spoznaje i time taj eho prekinuo.