Italijanska lepotica čije je puno ime Monica Anna Maria Belluccii, rođena je u selu Čita di Kastelo 30. septembra 1964. godine kao jedino dete vlasnika transportnog preduzeća Luigia Belluccia slikarke Marije Gustineli. Detinjstvo i najranije adolescentske dane provela je u rodnom mestu gde je pohađala Liceo Clasiko školu. Upravo su tu prijatelji njenih roditelja primetili Monicinu izvanrednu lepotu pa su joj savetovali da se oproba u modelingu, što je ona i uradila kada je imala šesnaest godina.

Nakon što je posle srednjoškolskog obrazovanja upisala pravni fakultet u Peruđi, nastavila je da se bavi istim poslom kako bi zaradila novac za studije, ali njena manekenska karijera preko noći krenula je vrtoglavom uzlaznom putanjom.

Paralelno s tim poslom, odlučila je da marljivo izučava jezike, pa je ubrzo tečno govorila italijanski, španski, francuski i engleski, što joj je kasnije izuzetno pomoglo i otvorilo nova vrata uspeha.

Na poziv agencije Elite Model Management, 1988. preselila se u evropski modni centar Milano, uspostavila saradnju sa tada nepoznatim modnim kreatorima Dominicom Dolceom i Stefanom Gabbanom i postala zaštitno lice njihovog brenda Dolce & Gabbana.

Serije crno-belih fotografija obišle su svet, a njen lik gotovo niko nije mogao da zaboravi. Upravo te slike na neki način bile su presudne i za njen, ali i za uspeh proizvoda koji je reklamirala. Belučijeva se nije zadovoljila time što je postala velika evropska zvezda u svetu mode, već je nastavila da radi na sebi i stremi ka svom davnašnjem snu da se ostvari kao glumica, zbog čega je odlučila da pohađa časove glume.

Iako je poznata po zanosnim oblinama i bezvremenoj lepoti koja odoleva starenju, glumica i model Monica Bellucci dokazuje da osim spoljašnje lepote ona poseduje i unutrašnju. Božanstvena žena velikog srca i širokog uma je poznata i po sledećim citatima...

Prvo dete sam rodila sa 40, drugo sa 45, snimala u Bondu sa 50 i nikad ne bih volela da ponovo imam 20 godina. U mladosti imate beuatie di diable (đavolsku lepotu) kako kažu Francuzi, lepotu koju ne shvatate, koju niste spoznali. Ali, kad je tebi 50, unutar tebe se rađa lepota druge vrste, lepota koja ti daje snagu. Ta snaga nije vezana za spoljašnu lepotu!

Žena može voleti tako, kao da nikada neće otići. Ali, može doći i takav dan kada će otići tako, kao da nikad nije ni volela.

Biti lepa sa 20 godina- to je prirodno. Kada ste lepi sa 35 ili 45- to je rezultat rada na sebi i unutrašnje sreće.  

Ne treba mrzeti ljude koje zavide, oni priznaju da si bolji.

Lepota postaje ekspresivnija i interesantnija kada je prikrivena odećom.